Одиш три пати во Албанија, оставаш 50 евра под чашата: Марко се ожени со Албанка, тврди дека тие се најверните жени

Посебно внимание привлекоа браковите на Албанките и Македонците. На Балканот браковите меѓу различни народи често се контроверзна тема. Некои ги поддржуваат, некои ги предизвикуваат. Посебно внимание привлекоа браковите на Албанките и Македонците, што, како што објавија медиумите во 2017 година, беше растечки тренд. Во еден таков текст, анонимен медиумски извор даде свое видување на ситуацијата.




Статистички имаме повеќе жени за еден маж, што значи дека имаат многу широк избор при стапување во брак. Ако девојката не е мажена и не учи, а има над 20 години, околината ја третира „како да и е истечен мандатот“ и никој не ја сака. Затоа не одбиваат момци од друга националност што би се венчале со нив, макар тоа било преку агенција. За нив е поголем срам да останат неженети отколку да „одат по друга вера“ – го објасни тогаш своето мислење М.В. (37).




Разликата во години, исто така, не им е проблем, важно е младоженецот да е добро ситуиран, да ја почитува жената, затоа се радуваат да се венчаат со добростоечки Македонци. Најинтересно е што девојките од Албанија не се љубители на Албанците со т.н Косово затоа што сметаат дека нивните жени немаат право на глас, тврди таа на оваа тема.




Марко од селото Браилово со години барал жена за себе, а потоа решил да ја побара меѓу Албанките. Тој еднаш им објасни на медиумите како изгледа овој процес. Во Албанија одите три пати, првиот пат кога ќе се сретнете. Ако си се допаѓате, тогаш закажете го следниот состанок. На втората средба доаѓаш кај неа на кафе, оставаш 50 евра под шолјата, тоа е албанскиот обичај, го зема мајката на идната сопруга.




Потоа одиш во град со неа, нејзината мајка и преведувачот. Таму купуваш млад костум, златно синџирче и прстен (бидејќи и тоа им е обичај), подоцна се враќаш дома на ручек, па после можеш да одиш – вели Марко за албанските обичаи. За време на третата средба, во нивниот ресторан се случува свадба. Албанците инсистираат на тоа. На нивните свадби нема класичен автомобил и трубач, како на македонските свадби, а младоженецот купува венчаница.




Марко вели дека Албанките се прости жени, ги сакаат истите работи како Македонките, а на оние што велат дека бракот со нив е скап, Марко вели дека и нашите девојки се „скапи“, а Албанките се многу поскромни. Ним им е важно мажот да е добар, да не ја малтретира сопругата, не сакаат изневерување. Тие се тип што кога еднаш ќе заминат, никогаш не се враќаат. За нив разводот е срам, па затоа многу внимаваат во чија куќа влегуваат.




Кога се договоривме да се венчаме, братот на Мањола дојде да види каде живеам. Не им е гајле за пари, јас немам кола, одиме со комбе и автобус, ама нејзе не и пречи. Можам да и купам и патики за 500 денари, нема да се лути – вели Марко. Марко вели дека пред неколку години трендот Македонците да стапуваат во брак со Албанки бил многу поголем, а се чини дека е намален во последната година:




Познавам многу Албанки кои се преселиле овде сега ги има помалку. Таму долу нема толку многу девојки како порано. Сето ова отиде во Германија, Англија, Грција. Мојата баба има десет деца, што е нормално во Албанија.