ПОУЧНА ПРИКАЗНА: Значењето на животот
Кога професорот го заврши предавањето, од навика праша: „Има ли прашања? Не очекуваше никакво прашање. Затоа многу се изненадил кога еден од студентите го прашал: „Професоре, која е смислата на животот?
Некои од студентите кои веќе заминуваа само се потсмеаја на прашањето на нивниот колега и продолжија по патот. Зашеметен, професорот долго време го набљудувал студентот, прашувајќи се дали прашањето е сериозно или само шега. На крајот видел дека студентот сериозно го поставил прашањето, па рекол: „Во ред, ќе ти одговорам“.
Ја стави раката во џебот и го извади паричникот од кој извади парче огледало со големина на паричка… И ја започна својата приказна: „Бев момче за време на војната. Еден ден видов на улица безброј парчиња огледало што некој ги скршил. Бидејќи немав играчки, земав едно од тие парчиња да си играм.
Набрзо сфатив дека можам да режирам сончева светлина до одредени места и агли каде што Сонцето никогаш не би можело да стигне: длабоки јами, темна просторија на северната страна на зградата и на други места. Кога пораснав, сфатив дека тоа не е само игра, туку метафора за тоа што можам да направам во животот.
Затоа што и јас сум дел од огледало кое не го познавам целосно, во сета своја големина. Но, со она што го имам и што мислам дека сум, можам да внесам барем малку светлина, вистина, разбирање, добрина и нежност во темните и скриените агли на срцата на луѓето, а можеби и нешто да сменам кај личноста чиешто срце е темно.
Ако другите луѓе го забележат и разберат ова, можеби ќе се обидат да го направат истото – да донесат светлина таму каде што ја нема.
Тоа е смислата на животот за мене и затоа сè уште чувам парче од огледалото, бидејќи тоа ми го покажа патот со својата игра на светлината“.
