СИТЕ ПЛАЧЕЛЕ ПОРАДИ ОВАА ПРИКАЗНА: Ја однел мајка си на вечера…

Сеќавањето на непознат автор за последната средба со неговата покојна мајка на Фејсбук страницата „Love What Matters“ собра 27.000 лајкови за нешто повеќе од 24 часа и беше споделено речиси 20.000 пати. Во продолжение прочитајте ја неговата приказна…

„После 21 година брак, мојата сопруга сакаше да однесам друга жена на вечера и во кино. Таа ми кажа: „Те сакам, но знам дека друга жена те сака и би сакала да поминува време со тебе“.

Другата жена со која мојата сопруга сакаше да ја поминам вечерта беше мајка ми, која беше вдовица во последните 19 години, но поради работата и обврските околу трите деца, можев да ја видам само повремено. Таа вечер и се јавив да ја поканам на вечера и на кино.

„Што не е во ред, дали си добро?“, ме праша таа. Мајка ми е тип на жена која мисли дека доцните телефонски повици или изненадувањата се знак за лоши вести. „Мислев дека би било убаво да поминам малку време со тебе“, одговорив. „Само ние двајца“.

Таа за момент размислила, а потоа одговорила: „Многу би го сакала тоа“. Тој петок после работа, додека се возев до неа, бев малку нервозен. Кога дојдов дома, забележав дека и таа беше нервозна поради нашиот состанок. Таа чекаше пред вратата со палтото на себе. Таа ја свитка косата и го облече фустанот што го носеше на последната годишнина од бракот.

Таа се насмевна, нејзиното лице изгледаше како ангелско. „Им реков на пријателите дека ќе излезам со син ми, а тие беа воодушевени“, рече таа додека влезе во автомобилот. „Тие едвај чекаат да слушнат сè за нашето излегување“. Отидовме во ресторан кој не беше фенси, но беше убав и пријатен.

Мајка ми ме фати за рака како да е прва дама. Откако седнавме, морав да и го прочитам менито. Таа можеше да види само големи букви. Кога стигнав до половина од списокот со мезе, го кренав погледот, а мајка ми седеше таму и ме гледаше. Таа имаше носталгична насмевка на лицето. „Кога бевте мали ви го читав менито“, рече таа. „Тогаш е време да се опуштиме и да ми возвратам“, одговорив.

За време на вечерата имавме пријатен разговор, за ништо посебно, разговаравме за работи што ни се случија во последно време. Толку долго разговаравме што го пропуштивме филмот. Кога стигнавме кај неа дома, таа ми рече: „Ќе излезам пак со тебе, но само ако ми дозволиш да ти се јавам“. Се согласив.

„Како беше вечерата?“, ме праша жена ми кога дојдов дома. “Многу убаво. Многу повеќе отколку што очекував“, одговорив. Неколку дена подоцна, мајка ми почина од голем срцев удар. Тоа се случи толку ненадејно што не можев да направам ништо за неа. По некое време, добив плик со сметка од истиот ресторан каде што бев со мајка ми. Со него имаше порака:

„Ја платив оваа сметка однапред. Не бев сигурен дали ќе бидам таму, но платив вечера за двајца, за тебе и за жена ти. Не можете да замислите колку ми значеше таа вечера. Те сакам синко“.

Во тој момент сфатив колку е важно да се каже „те сакам“ на време и да им се даде на саканите времето што го заслужуваат. Ништо во животот не е поважно од семејството. Дајте им го заслуженото време, бидејќи не може да се одложи за друг пат“, напишал непознатиот маж.