Единствено во одделението јас не и однесов цвеќе на учителката за 8 ми Март – Беше трауматично, но сега за тоа му се заблагодарувам на мојот татко
Во целиот свет се слави Осми Март или Денот на жената , а на тој ден момците брзаат да купат подароци за девојки, сопруги, мајки, баби, тетки, пријатели, учителки, соученици, колешки… Нашата редакција ја контактираше читателка која тврди дека никогаш не добила подарок за Осми март и дека тоа е „семејна традиција“.
Грдо е, но јас не го славам 8-ми март. Секоја година морам да им објаснувам на колегите и пријателите зошто не добивам подароци, но не добивам ниту честитки. И јас никому не честитам. Причината е татко ми. Секој ден ги сака сопругата и ќерките! Секој ден во годината, но буквално, ни носеше подароци кога се враќаше од работа. Да се разбереме, некогаш беше карамела, банана, некогаш цвет, за секого по едно, а за викендите кога ќе се врати од пазар се труди да го направи нешто поубаво.
Не носеше на ручек во недела, а кога немавме пари готвеше за да се исплати на мајка му. Секој ден не опсипува со внимание и љубов, освен тој еден ден. Никогаш не го прескокна осми март, тогаш за нас нема ништо, освен насмевки, ни карамела. Се сеќавам, јас бев единствениот во мојот клас кој не и донесе подарок на наставничката. Беше малку трауматично, поцрвенев кога дојде редот да и подарам, бидејќи сите наизменично делат цвет, фигурина, крем… а јас немам ништо.
Таткото никогаш не попушти и никогаш не донесовме подарок. Ме следеше до училиште за да не берам случајно цвет, ми објасни дека мојот подарок за наставничката е да ја слушам и да учам, секој ден си ја работам домашната…
Денес го разбирам и го сакам уште повеќе поради тоа. Сега сум жена која живее со тројца мажи и ги научив дека празникот на жената не го славиме само на 8 март, туку секој ден. Секој ден да сакаш, да се грижиш и да мислиш на сите жени во околината.
