Мајка си го пронашла синот после 30 години – Еве што и кажа прво
Зденка Мијаиловиќ имала тежок живот, Центарот за социјална работа и го одзел синот во 1992 година додека била во Германија. Таа го нема видено својот син повеќе од 30 години. Таа живее во Франција, со четири деца и голема поддршка од сопругот. Милош, синот кој го немаше видено 31 година, ја пронашол преку социјалните мрежи и стапил во контакт со неа.
Зденка Мијаиловиќ , авторка и Снежана Репац , психолог, гости во утринската програма Редакција, разговараа за оваа животна приказна со водителката Оља Лазаревиќ. Мијаиловиќ ја сподели својата приказна од 1992 година. Таа година решив со сопругата од вториот брак да одиме во Германија. Тоа беше времето кога започна војната во Југославија, во потрага по подобар живот за мене и моето семејство и да создадам услови и тие да дојдат таму.
Но, немаше како да ги донесам, воведоа визи. Немаше автобуски линии, авиони, а за тој краток период се случи немил инцидент во Србија кога Милош имаше две години. За момент остана сама на работ од прозорецот. Го видел соседот, полека се приближил и го тргнал детето од прозорецот. Тоа беше аларм за полицијата и социјалната работа. Ниту јас, ниту биолошкиот татко не бевме таму, а ни тој не го сакаше. Го зеле и веднаш го дале на посвојување . Никој не ме извести, само го однесоа и го дадоа на посвојување! – изјави Репац.
Средниот син ми го честиташе роденденот на социјалните мрежи, а по извесно време добив порака „Конечно ја видов мајка ми“. Тој веќе го знаеше моето име, но не знаеше каде сум. Бидејќи кај него дојде далечен роднина од биолошкиот татко и му даде информации за мене. Ме бараше и веројатно го нашол профилот на мојот син и така започна разговорот со пораката – рекла таа.
Покрај шокот што следеше, синот на Мијаиловиќ изјави дека не држи лутина против неа. Се сеќавам на неговите први зборови, кои беа „опушти се, што се случило, се случило, јас не држам ништо против тебе“. Ми напиша порака да престанам да се осудувам, дека не ме осудува, дека сум немоќна, дека сите грешиме и дека ќе бидеме ок. Се обидував да го најдам, но семејството што го посвои му го даде нивното презиме – рекла таа.
Денеска по триесет години ќе го види синот. И јас бев посвоен кога излегов од болницата. Имав среќа да ме посвои личност која беше повеќе од мајка. Таа исто така почина во 1992 година, кога заминав во Германија. Милош имаше добра судбина и со мајка му која го посвои. Во книгата „Осудени“ ја опишувам целата голгота што ја преживеав. Па, јас сум морално силен и тоа ме води напред. Преку неа сакав да испратам порака дека никогаш не треба да престанете – изјави Миаиловиќ.
Психологот Репац се вклучи во разговорот коментирајќи ја работата на социјалните служби во 1993 година, а ја интересираше следново: Би останала на тоа дека Зденка е мајка на уште четири сина. Затоа и на Милош би му била компетентна мајка – рече таа, а потоа го праша Мијаиловиќ дали и е полесно поради такви околности да го земе синот Милош – одговори Мијаиловиќ. Не ми беше полесно. Ме држеше верба и надеж дека ќе дојде денот кога ќе се врати, и се врати – изјави Мијаиловиќ.
