Тој беше како секое друго бебе, а потоа родителите открија нешто што ќе го промени животот на нивниот син: „Плачев и се чувствував виновна за тоа!“
„Следното нешто на кое се сеќавам беше дека мојот сопруг ме држеше на паркингот во болницата додека јас плачев во неговите раце. Соер Териот беше како секое новороденче првиот месец и половина, додека редовните прегледи не покажаа никакви проблеми со слухот. За да бидат сто проценти сигурни што се случува со нивното бебе, родителите го однеле малиот Соер на серија тестови и проверки кога конечно му била дијагностицирана.
„Генетскиот советник ми се јави додека бев во теретана. На мојот телефон се појави „Детска болница“ и истрчав од групниот час за фитнес за да одговорам на телефонскиот повик што го чекав со недели. Откако се претстави со генетски советник, ме праша дали можам да седнам некаде пред да ми ја каже дијагнозата. Соер има нешто што се нарекува Ашер синдром. Предизвикува губење на слухот од раѓање и губење на видот почнувајќи од адолесценцијата и напредувајќи низ животот. Соер ќе го изгуби видот. Тоа е се што слушнав. На тоа се сеќавам, „Мајката на Клои се присети на најболното знаење во нејзиниот живот.
Родителите подоцна дознале дека тие всушност биле носители на мутирани гени кои се причинители на споменатиот синдром, иако не покажале никакви манифестации на болеста. Им било кажано дека шансите во секоја наредна бременост се 25% да се роди дете со Ашеров синдром. Меѓутоа, во моментот на дознавањето на оваа информација, имаше и информации за нова бременост. Имено, Клои веќе била бремена со, како што се испоставува подоцна, девојка на која ќе ја именуваме Клои.
Со пренаталниот тест родителите утврдиле дека ќерката нема да има здравствени проблеми како нејзиниот постар брат, туку дека и таа ќе биде носител на генот како нејзините родители, па кога ќе реши да го зачне семејството, активирање на гените и развој на болеста може да се појави.
Семејството Териот сега се обидува да ужива во животот, без разлика на иднината, со верба и надеж дека на крајот се ќе биде како што треба. Соер, кој од најмала возраст носи слушен апарат, редовно земаат тестови за слух, вид и говор, а наскоро ќе почне да игра фудбал.
„Да не беше нашиот неверојатен систем за поддршка, немаше толку многу да созревам и да научам од сето ова. Тоа не е моја приказна. Тоа е на Соер. Тој е оној кој живее со тоа. Ако има нешто што несомнено утврдив, тоа е дека децата се толку издржливи. Не е скршен и не треба да се поправа. Ништо не му недостасува и ништо не е изгубено, ниту пак бара тага. Тој е совршен на свој начин“, заклучи мајката на Клои, која сега го води нејзиниот блог, каде што ги споделува своите искуства и проблеми како начин да ги поддржи другите кои минуваат низ истите кошмари низ кои поминаа нејзиниот сопруг и таа во претходните четири години. .
