Филозофија на животот: Децата кои го поминале детството со строги родители растат во 2 типа на луѓе

Постојат два типа на луѓе кои се секогаш виновни: оние кои се чувствуваат виновни дури и кога немаат вина и оние кои чекаат казна – затоа што секогаш следи вина. Таквите луѓе обично растат од деца кои своето детство го поминале постојано во казнување. И тоа најчесто со казни кои ги добивале од родителите без никакво објаснување. Детето врз кое се испушта гневот и иритацијата, но под покровителство на воспитување, воспитување и праведно казнување, ќе прерасне во личност која секогаш ќе го бара виновникот во себе.

Така детето додека расте сите свои проблеми, болести, неуспеси и се што не е задоволено ги смета за казна. Сè се случува на тој начин бидејќи детето направило нешто погрешно – таков е ставот со кој растат овие луѓе. Сите катастрофи што му се случуваат се поради него и негова вина.

Но, зошто точно е виновно тоа дете? Па, не е ни важно, детето обично за ништо не добива објаснување, но секогаш има нешто за што може да се обвини и секогаш мора да биде подготвено за казна, затоа нема опуштање и радост, казната само те чека. Труѓењев ги остави следните зборови: „Немам со што да го одбележам моето детство. Ниту еден среќен спомен. Се плашев од мајка ми како оган. Бев казнет за секоја ситница. Беше редок ден без чотек

Кога се осмелив да прашам зошто сум казнет, ​​мајка ми категорично одговори дека најдобро знам зошто и треба да размислам“. Не треба да погодувате за што сте виновни. Треба да разберете една работа – лоши работи едноставно се случуваат понекогаш, вие сте виновни без никаква вина.

Тоа е живот. Другите луѓе можат да прават грешки и да прават лоши работи. Меѓутоа, кога сте дете, не можете да разберете сè. Децата се обвинуваат себеси. Секогаш кога си дозволуваат да бидат обвинувани или понекогаш ги обвинуваат другите – оние кои доживеале несреќа.
Постои и друг вид на вина без вина – кога родителот совршено му објаснува на детето зошто е виновно и зошто ќе биде казнето, ​​но обвинението е бесмислено и лажно, иако е објаснето.

Детето и во овој случај верува дека тоа ја предизвикало катастрофата. Едноставно, така му кажа најважната личност во животот: мама или тато.

Значи, постојат два типа на вечно виновни луѓе: оние кои се казнуваат без причина, го испуштале своето расположение и барале причина и оние на кои причината им била детално објаснета, но немаат врска со таа причина. . Затоа, не постапувајте со вашите деца на овој начин за да не пораснат во луѓе кои секогаш се обвинуваат себеси за се, дури и кога за тоа нема објективна причина.