Татко и ќерка седеле во паркот кога им се доближила непозната жена – Им оставила порака и им го променила животот
Иако тој ден изгледаше како секој друг, се случи нешто што засекогаш го промени овој човек Исповедта на таткото кој се отрезнил и го сменил погледот на животот од чесноста и храброста на неговата ќерка и љубезноста на учителката која случајно се нашла таму, трогна многумина. Беше недела, денот кога тој секогаш одеше со својата деветгодишна ќерка во блиското кафуле каде што таа ги работеше домашните задачиа тој читаше весник.
Сепак, таа недела беше значително поразлична од другите. Драги мои, утрово со мојата деветгодишна ќерка отидовме во блискиот ресторан да поминеме малку време заедно со сендвичи, кафе и лимонада. Таа си ги донесе задачите, а јас донесов весник и телефон. Овој наш датум требаше да биде како многумина претходно, секој ќе си го направи своето – таа ќе биде окупирана со некои училишни работи, а јас ќе проверувам е-пошта, ќе извршувам некои работи или само ќе читам весник.
Звучи познато, нели? Меѓутоа, денес таа ме праша нешто: „Тато, не можеш ли да ги читаш твоите мејлови дома? Можеме ли само да бидеме заедно?“ Не се обидувам ова да го претворам во мелодрама, тоа беа нејзините прашања – напиша тогаш и додаде што се случило потоа. Значи, денес сме заедно, седиме и разговараме.
Таа ми покажа каде ги прави домашните задачи, а јас и кажав за денот кога се роди. Се забавувавме разменувајќи пораки на ливчиња погодувајќи дали паровите на другите маси биле на состаноци или само пријатели. Таа обично сака да ги гледа и да ги имитира сите тие момци и девојки додека се обидуваат да остават најдобар впечаток на својот потенцијален партнер. Ми кажа и за нејзината пријателка која има хрчаци – раскажал овој татко и додал како се чувствувал додека ја гледал ќерка си:
Ја гледав како го џвака својот сендвич и размислував колку ја сакам. Се чувствував виновен што нејзиното претходно искуство од овие наши состаноци ја натера храбро да застане пред мене денес со желба да и обрнува внимание. Што не го направив сам, без таа да ме праша. Пред да тргнеме, отидов во кафеана да ја платам сметката и да земам сендвич за нејзиниот брат.
Кога се вратив на масата, имаше парче хартија со порака каде што седев. Ќерка ми ми кажа дека една госпоѓа, пред да излезе од ресторанот, ме прашала дали сум ѝ татко и дека има порака за мене. Малку изненаден се свртев и потоа ја зедов хартијата од масата и почнав да ја читам пораката. Тоа што беше напишано таму ми остави силен впечаток и се надевам дека моќта на оваа порака ќе биде отрезнувачка за сите останати кои ќе ја прочитаат.
Работам во училиштето во кое многу девојчиња немаат татковци. Оние што тие ги имаат, никогаш досега не го добиле нивното стопроцентно внимание, како што вие утрово сте го дале вашето. Не сте ни свесни колку со овој гест им помогнавте на сите учители кои се и ќе бидат одговорни за образованието на вашето дете од денес па се до дипломирањето – се вели во пораката.
Затоа, ве молам, не чекајте вашите деца да молат за малку внимание како што ме молеше ќерка ми – можеби не сакаат или неможат. Не очекувајте ни некој да ви остави порака – во денешниот свет тоа е толку ретка појава. Бидете присутни денес за некој што го сакате, макар и на кратко. Ако видите некој друг како го прави тоа, оставете му порака, тоа секако остава впечаток – заклучил тој.
