Изреволтирана жена им се обрати на Гастрабајтерите – Престанете да кукате дека ви е лошо, да беше така одамна ќе се вратевте овде

Секој има свои причини или оправдувања за напуштање на земјата, но она што често ги нервира луѓето кои остануваат во Македонија е кукањето за тоа како таму е потешко. Заминувањето од Македонија е тема која се почесто се слуша меѓу младите, секој или познава некој што заминал, или самите размислуваат за тоа.

Секој има свои причини или оправдувања, но она што често ги нервира луѓето кои остануваат во Македонија е кукањето за тоа како таму е потешко. За ова искрен коментар даде девојка од Македонија која напиша вака: „Доаѓам од средина од која повеќето луѓе „пукаа преку гранката“ во потрага по подобар и побезбеден живот. Моите родители, сестра и јас имавме (не)среќа да останеме во Македонија. Од една страна им завидувам на гастарбајтерите кои не мора да се грижат дали ќе имаат средства да го преживеат месецот, а од друга страна ми е драго што не станав како нив, арогантни и површни. .

Мислам дека имам право да зборувам на оваа тема, затоа што сум опкружен со такви луѓе, повеќето мои роднини живеат во Франција или Швајцарија и секоја година морам да ги трпам нивните лелекања, лелекања и мрдања. Кога ќе дојдат јули и август, моето село се полни со луѓе кои живеат над гранката со децении.

Улиците се окупирани од бесни лимузини, ние „сељаците“ паѓаме во втор план и во селото се слуша туѓ јазик, главно француски. Секогаш го мразев тоа кај нив! Како дете сакав да се дружам со нив, да играм кошарка или одбојка во училишниот двор или да возам велосипед низ селото, но секогаш се чувствував како странец и изгледав како „теле низ шарена врата“ додека тие беа зборувајќи еден со друг на јазик што не го знаев.

Секогаш мислев дека ме озборуваат. Реално, се гледавме еднаш годишно и навистина немав заеднички теми за разговор со нив. Секоја година доаѓаа во различен автомобил, ги имаа сите брендирани работи, најнови патики и мобилни телефони. Од километар се гледа дека се гастарбајтери.

Како што веќе спомнав, повеќето од моите роднини живеат во земја на запад. Признавам, секогаш се јавуваат кога ќе дојдат во село на годишен одмор, после некој одмор на некоја егзотична дестинација. Да, секогаш имаат пари за летување, зимување, брзи коли, брендирани гардероби.
Иако „многу е тешко да се живее таму“ (ова ми се крева косата), „тешко е да се вработам“ и „ни завидуваат во Маледонија, кои уживаме, можеме да излеземе, да пиеме кафе кога сакаме“ . Немој! Тогаш зошто остана таму? Зошто не се вратиш во својата земја?!

Вистината е дека не излегуваме толку често колку што мислите, не се дружиме по кафулиња, на сплавови, не пиеме кафе по цел ден… затоа што едноставно немаме пари! Секако, нема да се откажете од безбеден живот, плата на крајот на месецот, патувања и се што немаме во Македонија. Одиме и на море, далеку од него, но избираме датуми надвор од сезона, најевтини аранжмани и смешни сместувања. Но, не можеме да се опуштиме ни на море, бидејќи знаеме дека нема да имаме пари за живот кога ќе се вратиме во „реалноста“.

Ако мислите дека уживаме во тоа што завршивме факултет и немаме работа, дека прифаќаме каква било работа затоа што ни требаат пари за да ги платиме сметките, да купиме јакни или чевли за децата, дека работиме за 20.000 денари, дека купуваме пола леб, па добро, најмногу уживаме!

Бидејќи ова е реална слика за животот, а камоли за преживување во Македонија, затоа престанете да кукате, бидејќи да се чувствувавте лошо, одамна ќе се вратевте. Мислите дека не сакаме егзотични дестинации, скапи работи и добар автомобил? Но, за нив можеме само да фантазираме. Или да гледам како уживаш во нив и ја трошиш „тешко заработената плата на запад“. Затоа, ве молам, престанете да кукате и да ни „Завидувате“, само ќе ни биде полошо!“ изјавува таа.