Дадов отказ како келнерка и сега сум молер – Си ја сакам многу работата, а луѓето ми велат дека сум преубава за таа работа

Кога почнав, не можев ни вреќа со материјали да подигнам. Сепак, почнав да одам во теретана и за неколку недели можев да ја ставам на грб, вели Мелиса Борселино.

Мелиса Борселино (27) ја започна својата кариера во средина каде што започнуваат многу убави млади жени: Како келнерка. Имено, таа работела како менаџерка во паб, но со текот на времето се чувствувала уморна поради доцните ноќни смени, па решила да тргне по стапките на својот татко и да стане молер . Така сега работи на градилишта полни со мажи и, како што вели, сè уште не запознала ниту една колешка која би работела на терен, како неа.

Морав да ја напуштам угостителската индустрија бидејќи таа работа ме натера да се вознемирувам. Бидејќи имам дислексија, не сум добра за компјутери, па моите опции беа ограничени. Затоа почнав да размислувам што можам да направам за да заработам пристоен приход. И мојата сијалица се вклучи! – вели таа. Имено, таа му се обратила на тато Тони, занаетчија со 40-годишно искуство, за да и покаже како се малтерисува.

Се разбира, жените отсекогаш биле дел од градежната индустрија, но не е секојдневие да се види девојка со надградба на коса од 60 сантиметри и вештачки нокти, вели девојката. Таа додава дека научила да ги игнорира шокираните лица кога луѓето сфаќаат каква работа работи.

Иако на почетокот не беше доволно силна за работата што ја работеше, беше многу мотивирана да ја задржи работата. Нејзиниот 56-годишен татко на почетокот бил многу скептичен, па ја бојадисала неговата барака за да му покаже дека нема проблем да си ги извалка рацете на работа.

Кога почнав, не можев ни вреќа со материјали да подигнам. Сепак, се пријавив во теретана и за неколку недели успеав да го ставам на грб – вели тој. Најтешка работа за неа се коментарите на луѓето поради работата што ја работи. Така знаат да и кажат дека е преубава за таква работа.

Не знаев дека има одреден изглед за ваква работа – коментира тој и додава дека нема ништо страшно да се работи на градилиште каде што има само мажи.

Понекогаш се случува да почнат да се однесуваат покровителски, но таа научила да се справува со тоа, додава таа и истакнува дека се надева дека нејзината приказна ќе ги инспирира другите жени да истраат во својата работа, доколку сакаат да се докажат во индустријата во која доминираат мажи. , објави Њујорк.

Тоа е претежно машки свет, но не мора да биде. Не е важно што мислат другите… Единствено важно е дека сте среќни на вашето работно место и дека напредувате – вели тој. Посреќна е на градилиштето отколку во кафеана, бидејќи овде денот го поминува пеејќи. Работењето во градежништвото и помогнало да се ослободи од анксиозноста и да се соочи со стравовите.

Работата е забавна, секогаш се смееме и се шегуваме, па времето за одење дома доаѓа уште побрзо отколку што би очекувале – ја завршува приказната Мелиса за нејзината работа.