Спортистот кој остана парализиран згрижил 17 и посвоил 5 деца
Крис Нортон е поранешен спортист кој се најде на насловните страници во 2010 година бидејќи бил парализиран за време на натпревар. Лекарите му рекле дека можеби никогаш нема да оди. Сепак, Крис покажа дека ништо не е невозможно. Откако се здобил со повреда на 18-годишна возраст, Крис ја запознал својата идна сопруга Емили. Таа му помогна да ја помине дипломирањето.
Со многу труд успеа да ја однесе до олтарот во 2018 година кога се венчаа. Решивме заедно да поминеме низ тоа“, изјави Емили во едно интервју. Нешто што изгледаше невозможно, го постигнаа заедно. Не само што се во среќен брак, туку и пред свадбата ја збогатија врската. „Посвоивме 17 деца и посвоивме 5 девојчиња“, изјави Крис во едно интервју. „Знаеме што значи да се има потреба. Го гледаме тоа како можност да дадеме љубов, да им дадеме семејство и да им помогнеме да сфатат дека не се сами“, додаде Емили.
Нивната најстара ќерка Витли не е многу помлада од нив. Додека беше на училиште, Витли влезе во неволја. Немала никој, па се обратила на Емили, која и пружила помош и утеха. „Не можев да гледам како ја префрлаат од куќа до куќа, од дома до дома, таа никогаш не ја доби потребната помош. Идејата дека ќе порасне во системот за згрижување, без вистинско семејство, ме исплаши“, изјавила Емили.
Набргу откако Витли стана независна, парот донесе четири сестри во семејството. До свадбата имаа уште 4 месеци, а веќе имаа пет ќерки.
„ Имаше многу моменти кога ги кренав рацете и се молев: „Боже, ми требаш сега затоа што не можам да го сторам ова сам“ . Но, дури и во средината на хаосот, почувствував голем мир.
Знаев дека Бог ни ги донесе овие девојки со причина и бев решена да им ја дадам сета љубов и помош што им беше потребна“, објаснила Емили.
Двојката официјално посвои пет ќерки, но не планираат да престанат.
„Сега веќе можеме да кажеме дека не знаеме што носи иднината. „Ако минатото е некаква индикација, иднината нема да изгледа како што ја замислувам“, рече Емили. „Божјите планови се секогаш поголеми и подобри од нашите. Едвај чекаме да видиме за што ќе не употреби Бог следно“.
