Хит на интернет – Љубовно писмо од дедо Живорад до младата вработена девојка во банка
Дека никогаш не е доцна за романса и додворување говори и настанот кој се случи пред некое време
Имено, Дека Живорад (75) од едно село во Шумадија решил дека и покрај тоа што навлегува во осмата деценија од животот, ќе се обиде да шармира вработена во странска банка лоцирана во град во Шумадија, во која тој е клиент. Дека е долгогодишен доверител на таа банка, каде често оди, но секогаш ги завршува сите работи со својата колешка, девојката која е тема на оваа приказна.
Кога при една посета ја забележал атрактивната и млада вработена Светлана (25) на шалтер, смислил пеколен, но романтичен план. При следната посета и донел на Светлана, како што налага наредбата на старите додворувачи, сок и кутија чоколади, а бидејќи Светлана тој ден не била на работа, по враќањето на работното место ја чекало изненадување.
Светлана решила да се заслади и да го сподели подарокот на Живорад со колегите, кога меѓу слатките го забележала ова писмо.
Писмото на дедо Живорад
„Добро утро убава жена, Извини што го заборавив твоето име, но тоа ти е најмалата грижа. Ти си драга и мила жена чие име моментално ми е непознато и не можев да одолеам а да не ти го кажам тоа. За една минута ме маѓепса со својата добрина и убавина, драга и мила жена или девојка.
Сè уште сум во шок, па се колнам на денот кога влегов во овие простории дека не застанав веднаш кај вас, туку намуртено отидов кај тој бабаскер. Можеби така рекол Господ, но еве, дојде моментот да дојдам кај тебе, па верувај ми, срамота е да ги погледнам твоите бујни гради и другите облини од кои срцето ми воздивнува. Убавина, јас сум Живорад, инаку сум во пензија поради Паркинсонова болест и најтешка форма во однос на губење на говорот, другото е релативно добро, фала богу. Не би ве замарал повеќе со ова пишување, но ако сакате малку подобро да се запознаете, најдете состанок кој ви одговара, со задоволство ќе го прифатам каде било,
Ви благодарам за вниманието, многу ве поздравувам. Вашиот клиент Живорад
Поради болест која го зафати, тој не може да зборува, како што самиот навел во писмото, па го смислил овој старомоден начин на додворување, преку писмо, кое на сите што го читале им донесе насмевка на лицето.
